Lotus (Λωτός)

Πριν από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν ότι μέσα σε λιμνάζοντα νερά, εκεί όπου υπάρχει  στασιμότητα των υδάτων και τα νερά είναι θολά και βρώμικα, πραγματοποιείται μια πραγματική μεταμόρφωση. Ο λωτός, που γεννιέται σε αυτά τα νερά σταδιακά παρουσιάζει μια εντυπωσιακή αλλαγή. Όταν εμφανίζεται έξω από το νερό το πανέμορφο λουλούδι του, δεν θυμίζει σε τίποτα το νερό από που προέρχεται.

Η μεταβολή και η μεταμόρφωση του λωτού τού προσέδωσε μια μυστικιστική αντίληψη. Σε αρκετούς αρχαίους λαούς θεωρήθηκε ιερός. Σήμερα υπάρχουν αρκετά χρώματα ανθών του αλλά τα αρχικά είναι το λευκό, το κόκκινο και το γαλάζιο.

Ο λευκός λωτός συμβολίζει την κατάσταση της πνευματικής τελειότητας και την πλήρη πνευματική αγνότητα.

Ο κόκκινος λωτός την αυθεντική φύση και αγνότητα της καρδιάς. Είναι ο λωτός της αγάπης, της ευσπλαχνίας, του πάθους και γενικότερα της καρδιάς.

Ο γαλάζιος λωτός είναι το σύμβολο της νίκης του πνεύματος πάνω στην ύλη, συμβολίζοντας τη σοφία και τη γνώση.

Το άνθος του λωτού στην αρχαία Αιγυπτιακή γλώσσα ονομαζόταν Sesen. Ήταν το σύμβολο του Ήλιου, της Δημιουργίας και της Αναγέννησης.Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι παρατήρησαν ότι το άνθος του λωτού κλείνει τη νύχτα και βυθίζεται κάτω από το νερό. Με την αυγή της επόμενης ημέρας, έβλεπαν την ανάδυση και το άνοιγμα του άνθους, ακριβώς όπως συμπεριφέρεται και ο Ήλιος στην πορεία του στον ουράνιο θόλο.Τον συναντάμε και στο αιγυπτιακό πάνθεον και συγκεκριμένα  στην θεά Ίσιδα, ως σύμβολο της γονιμότητας και της αγνότητας.

Ταξιδεύοντας προς την Ανατολή και συγκεκριμένα την Ινδία, εκεί ο λωτός έχει μεγάλη συμβολική αξία, καθώς το άνθος του εμφανίζεται αρκετές φορές στις ινδουιστικές δοξασίες περί δημιουργίας του κόσμου. Όλοι οι δημιουργοί θεοί στον Ινδουισμό κάθονται πάνω σε ένα άνθος λωτού και συχνά τους βλέπουμε να αναδύονται μέσα από ένα λωτό υποδηλώνοντας τον κόσμο που προβάλλει μέσα από το υδάτινο στοιχείο, ενώ ο λωτός με τη σειρά του συμβολίζει τον Ήλιο, που αναδύεται από τα αρχέγονα ύδατα του χάους. Σχετίζεται με τη γονιμότητα, τον πλούτο, τη γνώση και τη φώτιση. Στη Μπαγκαβάτ Γκίτα, σε ένα από τα διασημότερα έπη της αρχαίας ινδικής λογοτεχνίας, ο Βράχμα, ο δημιουργός θεός, παριστάνεται καθισμένος πάνω σε θρόνο που έχει σχήμα λωτού.Στον ινδουισμό ο λωτός στην είσοδο ενός ναού φανερώνει τον τόπο διαμονής μιας θεότητας και την κατάσταση αγνότητας που απαιτείται εκ μέρους του πιστού.Ο λωτός επίσης πάνω σε τριπλό μίσχο απεικονίζει την τριπλή όψη του χρόνου.

H μορφή του άνθους του συσχετίστηκε και με τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου, τα τσάκρας, και θεωρήθηκε επίσης σύμβολο της μετενσάρκωσης. Τα τσάκρας αποκαλούνται, επίσης πάντμας, που σημαίνει λωτοί, γιατί έχουν πέταλα, τα οποία είναι κλειστά και όταν μπουν σε ενέργεια ανοίγουν και μοιάζουν με τους λωτούς.

Όσον αφορά το πρόσωπο του Βούδα, ο μύθος αναφέρει ότι τη νύχτα κατά την οποία έγινε η άμωμος σύλληψη της μητέρας του, ένας τεράστιος λωτός φύτρωσε στη Γη. Ο Βούδας, μετά τη φώτισή του, απεικονίζεται τις περισσότερες φορές με λωτό. Από τις πλέον δημοφιλείς αναπαραστάσεις του είναι εκείνη στην οποία κάθεται πάνω σε έναν ανθισμένο λωτό, σύμβολο πνευματικής ανάπτυξης, γαλήνης κι αρμονίας.

Είναι αξιοσημείωτοι επίσης οι ιδιαίτεροι συμβολισμοί του σύμφωνα με το κάθε μέρος του συγκεκριμένου φυτού. Η ρίζα του συμβολίζει την αδιαλυτότητα, ο μίσχος είναι ο ομφάλιος λώρος που προσδένει τον άνθρωπο στην πηγή του, το άνθος του έχει το σχήμα των ακτινών του Ήλιου και ο σπόρος του τη γονιμότητα της δημιουργίας.

Οι αρχαίοι πολιτισμοί συνειδητοποίησαν ότι αυτό που συμβαίνει στο ίδιο το φυτό, παρομοιάζεται ακριβώς με τη συμπεριφορά του ανθρώπου, που διαμορφώνεται και μεταλλάσσεται σε διάφορα επίπεδα έχοντας τις ρίζες του μέσα στα τελματώδη νερά της καθημερινότητας, που είναι το αναπόσπαστο κομμάτι της υλικής του υπόστασης.Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει μέσα της το σπόρο του λωτού κι εξαρτάται αποκλειστικά από τον κάθε άνθρωπο σε ποιο βαθμό θα καλλιεργήσει και θα αναπτύξει το άνθος της προσωπικότητάς του.

Σύμβολο πνευματικής ανάπτυξης, καθώς και σύμβολο των τεσσάρων στοιχείων. Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο είναι ένα από τα σύμβολα της τελειότητας, επειδή τα φύλλα του, το άνθος κι ο καρπός έχουν σχήμα κύκλου. Επίσης το άνθος σχετίζεται και με τη ρωμαϊκή θεά Venus (Αφροδίτη).Το πλήρως ανθισμένο άνθος που έχει σχήμα τροχού, συμβολίζει τον τροχό της ύπαρξης.

Στη χριστιανική παράδοση, στη θέση του λωτού χρησιμοποιήθηκε ο λευκός κρίνος, ο οποίος σχετίστηκε με την Παναγία, συμβολίζοντας την αγνότητα και τη γονιμότητα.

Δείτε τα προιόντα που σας προτείνουμε σχετικά με το θέμα εδώ